Time has come today

Έβλεπα Grey’ s Anatomy. Έχω κόλλημα με το Grey’s Anatomy. Είναι το επεισόδιο που η Izzie προσπαθεί να αντιμετωπίσει το θάνατο του αγαπημένου της και εξηγεί στη Meredith πως νιώθει.

(Izzie)"I feel like I'm moving in slow motion. Like I'm moving in slow motion and everything around me is moving so fast and I just wanna go back... to when things were normal. When I wasn't poor Izzie laying on the floor in her prom dress with her... Her dead fiancée. But I am. So I can't. And I'm... just stuck."

Κολλημένος στο χρόνο, εσύ, ένας άλλος που δεν θες να είσαι. Κολλημένος σε μια πραγματικότητα που δεν είναι η δικιά σου, που δεν τη θες. Που δεν μπορείς να την αποδεχτείς. Τίποτα δεν είναι όπως πριν και θέλεις απεγνωσμένα να το αλλάξεις. Κοιτάς παλιές φωτογραφίες. Ταξιδεύεις πίσω. Πίσω στο χρόνο, τότε που όλα ήταν φυσιολογικά…

(Derek) "There are moments, O'Malley, all of a sudden, in a split second, your life changes forever. Before you know it, you're somewhere else."

Σε μια στιγμή, μέχρι να κλείσεις τα μάτια και να τα ξανανοίξεις μπορεί να γκρεμιστεί όλος σου ο κόσμος. Η ζωή σου όπως την ήξερες μπορεί να αλλάξει. Σε μια στιγμή. Κ ενώ το ξέρεις πως μπορεί να γίνει, έχεις δεδομένο πως τίποτα δεν θα πάει στραβά. Φέρεσαι σαν να ήταν δεδομένοι αυτοί που αγαπάς και πετάς στα σκουπίδια τη ζωή σου γιατί είσαι σίγουρος πως θα ζεις αύριο. Και φτάνει μόνο μια στιγμή για να παγώσουν όλα. Για να μπει σε αργή κίνηση η ζωή σου και να αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι έγινε λάθος. Για να παρακαλάς να γυρίσεις πίσω τότε που όλα ήταν φυσιολογικά.

(Meredith) Time flies. Time waits for no man. Time heals all wounds.

All any of us wants is more time. Time to stand up. Time to grow up. Time to let go. Time.

Ίσως ο χρόνος να γιατρεύει τις πληγές μα δε σβήνει σίγουρα τα σημάδια. Όταν τα πράγματα αλλάζουν ποτέ πια δεν γίνονται όπως πριν. Ότι έζησες, ότι ένιωσες, ότι έχασες δεν γυρίζει πίσω, δεν σβήνει. Όμως ο χρόνος σε μαθαίνει να ζεις στη νέα πραγματικότητα. Σε μαθαίνει να είσαι ο νέος εσύ. Αρκεί να αφήσεις τον εαυτό σου. Αρκεί να αποδεχτείς πως σ΄ αυτή τη γαμημένη ζωή όλα αλλάζουν και μαζί αλλάζεις και εσύ. Και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ή μάλλον όχι, ένα πράγμα είναι δεδομένο, ο χρόνος κυλάει , δεν σε περιμένει ποτέ και όσο και να τον έχεις ανάγκη, ποτέ δεν είναι αρκετός(όπως μου επισήμανε όχι πολύ παλιά και ένας διαδικτυακός φίλος).

(Απόψε κάποιος ακόμη έμαθε πως η ζωή του θα αλλάξει. Προσεύχομαι να μην αλλάξει όσο εκείνος ή οι αγαπημένοι του φοβούνται. Και προσεύχομαι να βρουν όλοι τη δύναμη, παρά την οποιαδήποτε αλλαγή να ζήσουν τη ζωή τους ευτυχισμένα,δυνατά και με πείσμα.)