19

Μου λείπει το χαμόγελο σου

και τα μάτια σου.

Μου λείπει το γέλιο σου

και να φωνάζεις τ΄όνομα μου.

Μου λείπεις όσο τίποτα άλλο...

Σήμερα δεν ξέρω τι να (προσ-)ευχηθώ. Ή Μάλλον ξέρω.. (προσ-)εύχομαι να είσαι καλά, τώρα και για πάντα. Να είσαι καλά και ας είσαι μακριά μας.

Αυτό το έφτιαξα για σένα, ξέρω πως δεν είναι όπως θα το ήθελες γι΄αυτό θα φτιάξω κάποια στιγμή ένα άλλο καλύτερο! Μη μου θυμώσεις αν δεν σου αρέσει....

Σ' αγαπώ και σε σκέφτομαι πάντα...

Eternal Flame

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το άκουσα. Νομίζω πάνω κάτω 9. Κάπου, κάπως σε μια κασέτα με "Διάφορα". Mου κόλλησε τόσο που αποφάσισα να το παρουσιάσω σαν εργασία στα Αγγλικά, κάτι σαν ιδιότυπο listening.

To άκουγα πολύ, το τραγουδούσα πολύ, πωρωνόμουν και φανταζόμουν μεγάλους έρωτες και επικές αγάπες. Ήμουν 13 και πίστευα ακόμη σε παραμύθια και σε τραγούδια.

Ο αδερφός μου ήταν τότε 9 και κάτι. Ήταν η εποχή που ακόμη τσακωνόμασταν με μίσος, που παίζαμε ανελέητο ξύλο, που η ανακωχή ήταν μια άτυπη συμφωνία μεταξύ μας και οι άλλοι τη μάθαιναν μόνο σε περιπτώσεις απόλυτης ανάγκης. (όταν ο ένας από τους δυο "κινδύνευε" δλδ). Ήταν η εποχή της απόλυτης αθωότητας. Ήταν η εποχή που τα μεγάλα μας ξαδέρφια ήταν κάποιοι από τους μικρούς μας θεούς.

Μια μέρα σε ανύποπτο χρόνο και μάλλον για επίσκεψη, η μεγάλη μας ξαδέρφη ήρθε στο σπίτι. Εκείνη ήταν κάπου στα 20 τότε και έπρεπε με οποιοδήποτε τρόπο να την εντυπωσιάσουμε.

Θυμάμαι τον αδερφό μου πάνω στον καναπέ να φτάνει το στερεοφωνικό και να βάζει την κασέτα. Τον θυμάμαι να της φωνάζει " Έλα να σου βάλω το τραγούδι που αρέσει στη Γιάννα μας!" Εκείνη τον πείραξε, "Αφού θέλεις να το βάλεις αρέσει κ σε σένα!" Δεν θυμάμαι τι της απάντησε. Μπορεί και να μην του άρεσε. Σήμερα δεν θα του άρεσε σίγουρα. Όμως θυμάμαι καθαρά πως ένιωσα. Ένιωσα την αποδοχή του. Ένιωσα την αγάπη του. Ένιωσα τόσο ξεχωριστή. Ένιωσα πόσο ξεχωριστός ήταν εκείνος. Έκτοτε ποτέ δεν ξέχασα εκείνη τη στιγμή.

Τώρα, χρόνια μετά και ένα χρόνο από τότε που έφυγε τα συναισθήματα είναι ακόμη πιο έντονα. Ακούω το τραγούδι που σημάδεψε εκείνη τη στιγμή και προσπαθώ να γυρίσω πίσω. Να γυρίσω σ΄εκείνη τη στιγμή που ήμασταν μαζί. Που ήμουν μ' αυτόν που μ΄αγαπούσε χωρίς όρους και τον αγαπούσα κ εγώ. Με τον αδερφό μου, τον αδερφό μου το πιο σπουδαίο παιδί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Eternal Flame, μια φλόγα που θα καίει για πάντα. Που θα μου δίνει δύναμη μέχρι να συναντηθούμε ξανά. Γιατί του το υποσχέθηκα.. γιατί ελπίζω να βρεθώ έστω και για μισή ώρα στον παράδεισο, τουλάχιστον μέχρι ο διάβολος να καταλάβει ότι πέθανα...

Eternal Flame- The Bangels

PS. May you be in Heaven a full half hour before the Devil knows you're dead. (Irish Blessing)

Time has come today

Έβλεπα Grey’ s Anatomy. Έχω κόλλημα με το Grey’s Anatomy. Είναι το επεισόδιο που η Izzie προσπαθεί να αντιμετωπίσει το θάνατο του αγαπημένου της και εξηγεί στη Meredith πως νιώθει.

(Izzie)"I feel like I'm moving in slow motion. Like I'm moving in slow motion and everything around me is moving so fast and I just wanna go back... to when things were normal. When I wasn't poor Izzie laying on the floor in her prom dress with her... Her dead fiancée. But I am. So I can't. And I'm... just stuck."

Κολλημένος στο χρόνο, εσύ, ένας άλλος που δεν θες να είσαι. Κολλημένος σε μια πραγματικότητα που δεν είναι η δικιά σου, που δεν τη θες. Που δεν μπορείς να την αποδεχτείς. Τίποτα δεν είναι όπως πριν και θέλεις απεγνωσμένα να το αλλάξεις. Κοιτάς παλιές φωτογραφίες. Ταξιδεύεις πίσω. Πίσω στο χρόνο, τότε που όλα ήταν φυσιολογικά…

(Derek) "There are moments, O'Malley, all of a sudden, in a split second, your life changes forever. Before you know it, you're somewhere else."

Σε μια στιγμή, μέχρι να κλείσεις τα μάτια και να τα ξανανοίξεις μπορεί να γκρεμιστεί όλος σου ο κόσμος. Η ζωή σου όπως την ήξερες μπορεί να αλλάξει. Σε μια στιγμή. Κ ενώ το ξέρεις πως μπορεί να γίνει, έχεις δεδομένο πως τίποτα δεν θα πάει στραβά. Φέρεσαι σαν να ήταν δεδομένοι αυτοί που αγαπάς και πετάς στα σκουπίδια τη ζωή σου γιατί είσαι σίγουρος πως θα ζεις αύριο. Και φτάνει μόνο μια στιγμή για να παγώσουν όλα. Για να μπει σε αργή κίνηση η ζωή σου και να αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι έγινε λάθος. Για να παρακαλάς να γυρίσεις πίσω τότε που όλα ήταν φυσιολογικά.

(Meredith) Time flies. Time waits for no man. Time heals all wounds.

All any of us wants is more time. Time to stand up. Time to grow up. Time to let go. Time.

Ίσως ο χρόνος να γιατρεύει τις πληγές μα δε σβήνει σίγουρα τα σημάδια. Όταν τα πράγματα αλλάζουν ποτέ πια δεν γίνονται όπως πριν. Ότι έζησες, ότι ένιωσες, ότι έχασες δεν γυρίζει πίσω, δεν σβήνει. Όμως ο χρόνος σε μαθαίνει να ζεις στη νέα πραγματικότητα. Σε μαθαίνει να είσαι ο νέος εσύ. Αρκεί να αφήσεις τον εαυτό σου. Αρκεί να αποδεχτείς πως σ΄ αυτή τη γαμημένη ζωή όλα αλλάζουν και μαζί αλλάζεις και εσύ. Και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ή μάλλον όχι, ένα πράγμα είναι δεδομένο, ο χρόνος κυλάει , δεν σε περιμένει ποτέ και όσο και να τον έχεις ανάγκη, ποτέ δεν είναι αρκετός(όπως μου επισήμανε όχι πολύ παλιά και ένας διαδικτυακός φίλος).

(Απόψε κάποιος ακόμη έμαθε πως η ζωή του θα αλλάξει. Προσεύχομαι να μην αλλάξει όσο εκείνος ή οι αγαπημένοι του φοβούνται. Και προσεύχομαι να βρουν όλοι τη δύναμη, παρά την οποιαδήποτε αλλαγή να ζήσουν τη ζωή τους ευτυχισμένα,δυνατά και με πείσμα.)