παρόλο που αυτή τη στιγμή -χωρίς να φταίνε οι φίλοι μου- αισθάνομαι απέραντη μοναξιά.. κάποιος άλλος με έχει ξεχάσει! δεν είναι τραγικό? να θες να πεις πράγματα και να μην τα λες? να τα θυσιάζεις στον βωμό των καθημερινών προβλημάτων.. και όχι μόνο! αχ! δεν ξέρω.. προβληματίστηκα.
2 σχόλια:
συμφωνώ και επαυξάνω..
παρόλο που αυτή τη στιγμή -χωρίς να φταίνε οι φίλοι μου- αισθάνομαι απέραντη μοναξιά..
κάποιος άλλος με έχει ξεχάσει! δεν είναι τραγικό? να θες να πεις πράγματα και να μην τα λες? να τα θυσιάζεις στον βωμό των καθημερινών προβλημάτων.. και όχι μόνο!
αχ!
δεν ξέρω..
προβληματίστηκα.
Είναι όντως τραγικό. Να μη μιλάς, να κάνεις πως δεν νοιάζεσαι, να κρύβεσαι ή απλά να αναβάλεις. Κι όμως όλοι το κάνουμε..
Δημοσίευση σχολίου