07 Σεπτεμβρίου, 2007

Lost and Lonely


Προσπαθώ εδώ και ώρα να γράψω και δεν μπορώ από την κούραση.Το μυαλό μου πραγματικά υπολειτουργεί. Δεν ακολουθώ τις εξελίξεις. Δεν με νοιάζει τίποτα.Δεν ξέρω και εγώ τι μου συμβαίνει.


Έχασα το Mp3 player μου. Ε και? θα σκέφτεστε... Σοβαρή απώλεια. Όντως δεν είναι. Θα μπορούσα αύριο το πρωί κιόλας να πάρω ένα ίδιο. Ούτε πανάκριβο ήταν, ούτε κάτι το εξαιρετικό. Μα γαμώτο έχω καταστεναχωρηθεί που το έχασα. Το αγόρασα με τον πρώτο μου μισθό. Το ήθελα καιρό και περίμενα να το πάρω με τα δικά μου χρήματα. Ήταν λυπηρή η διαπίστωση πως αποτελούσε ένα από τα ελάχιστα πράγματα εδώ και καιρό που μου έδινε χαρά. Και εγώ το έχασα, πολύ σοβαρή αντιμετώπιση...


Το έχασα στη δουλειά. Στην ίδια δουλειά που μου δωσε τους πόρους για να το αγοράσω. Μια δουλειά που έχει αρχίσει να με διαλύει. Μια δουλειά που κάνω πεισματικά με σφιγμένα δόντια. Γιατί έτσι θα μου πείτε? Δεν ξέρω.. Μόνο έτσι νιώθω χρήσιμη ίσως.Ίσως τιμωρώ τον εαυτό μου. Ίσως γιατί δεν δέχομαι να τα παρατήσω ρε γαμώτο. Κουράστηκα. Ε και? Όλοι κουράζονται και δεν θα το βάλω στα πόδια ακόμη κ αν νιώθω πως δεν πάει άλλο.


Οι τελευταίες μέρες ήταν δύσκολες. Πολύ δουλεία. Πολύ ένταση. Νυστάζω και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Λέω άλλα αντί άλλων ώρες ώρες. Δεν τρώω. Έτυχε. Το πιστεύω. Δεν ήταν και συνέχεια έτσι. Μπορώ να γλιτώσω τον εαυτό μου από αυτό αλλά δεν θα το κάνω. Γιατί μπορώ να τα καταφέρω? Η γιατί θέλω να καταστραφώ? Δεν ξέρω πια...


Απόψε νιώθω μόνη. Απόψε θα θελα μια αγκαλιά (ντρέπομαι που το παραδέχομαι) βουβή. Χωρίς λόγια, γιατί δεν αντέχω να ακούσω τίποτα. Χωρίς λόγια γιατί είναι ψεύτικα. Χωρίς λόγια γιατί δεν τα πιστεύω πια... Μπορώ να βγάλω τον εαυτό μου από αυτό μα δεν θα το κάνω.Γιατί πρέπει να συνηθίσω έτσι. Γιατί μόνη μου πρέπει να μάθω να τα βγάζω πέρα.

16 σχόλια:

tk είπε...

Όλοι περνάμε δύσκολες μέρες. Αγκαλιές θα βρεις πολλές. Μέσα σου είναι η δύναμη που ψάχνεις... Έλα από τις σελίδες μου μια βόλτα...

Ανώνυμος είπε...

καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. μερικές φορες το παθαίνω κιεγώ, ειδικά σε περιόδους έντασης. Και γκρινιάζω πολυ. Αλλα να μην ντρέπεσαι για ΄τιποτα, γιαιτ όπως συνηθίζω ν αλέω, όλα ειναι στο πρόγραμμα...Και έιναι όντως πολύ σημαντικό να χάσεις το mp3 σου, κι ας σου φαίνεται΄λίγο...Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Είδες πόσα κρυμμένα συναισθήματα μπορεί να σου βγάλει στην επιφάνεια η απώλεια ενός τόσου απλού, μικρού και φθηνού πράγματος;

Νομίζω πως τελικά αυτό που θες να πεις, το λες στο τέλος, λέγοντας πως θα ήθελες μια βουβή αγκαλιά για να ξεφύγεις λίγο από την καθημερινότητα. Don't we all?

Και εγώ το έχω πάθει πάρα πολλές φορές. Είναι απαίσιο το συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε αγκαλιές που δε σου λένε τίποτα και που δεν ξέρουν να είναι βουβές όταν πρέπει και να κυλιέσαι σε κρεβάτια που ακόμα και γεμάτα μοιάζουν απελπιστικά άδεια.

Sorry, ξέφυγα από το θέμα...

kat. είπε...

στιγμές κακές!
χαμογέλα στη μοίρα και συνέχισε!! όλα κρατάνε λίγο. και απόλαυσε το! ακόμα και την κακή πλευρά την ζωής!
ή μάλλον ειδικά αυτή..

Starlight είπε...

@morfeas
Μέσα μας είναι και θα τη βρώ. Δεν μπορεί.. Τις επισκέπτομαι συχνά τις σελίδες σου αλλά δεν έχω προλάβει να σχολιάσω. Επιφυλάσομαι όμως!

@lifewhispers
Thanks για την συμπαράσταση. Όλα είναι στο πρόγραμμα δυστυχώς, αλλά ευτυχώς όλα περνάνε.

@nameless

Τόσα κ άλλα τόσα συναισθήματα. Ίσως αυτό να ήθελα τελικά.. να ξεφύγω.. Eσύ πάλι καθόλου δεν ξέφυγες από το θέμα. Νομίζω μάλιστα πως αυτό είναι το θέμα.

@kat.
Μεγάλη κουβέντα αυτή. Είναι πραγματικά τυχεροί όσοι μπορούν να το κάνουν αυτό..

Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια:)

Ανώνυμος είπε...

Τα πάντα είναι τροχός. Κάποτε θα είσαι κάτω, άλλες φορές πάνω. Με ή χωρίς αγκαλιά :-)

Λυπάμαι για το mp3 player, αν το έχανα εγώ δε θα έβγαινα από το σπίτι μέχρι να γίνει αντικατάσταση. Δεν παίζουν μ'αυτά τα πράγματα.

Haris είπε...

"Μπορώ να γλιτώσω τον εαυτό μου από αυτό αλλά δεν θα το κάνω". Για ποιόν; Για τι να βασανίζεσαι όταν έχεις επιλογές; Κατά κάποιο περίεργο τρόπο τα ποστ μας ταιριάζουν σήμερα.

Αλλά διαφωνώ με τον τρόπο που αντιμετωπίζεις την ζωή σου. Είναι κρίμα να την αναλώνεις σε κάτι που δεν σου αρέσει.

Starlight είπε...

@daskalos
Ευχαριστώ για το σχόλιο :) Δεν μπορώ να το αντικαταστήσω τώρα, θα ναι σαν να το προδίδω. Ηλίθια σκέψη το ξέρω αλλά δεν μπορώ..

@haris
Δεν είμαι σίγουρη γιατί. Αν είναι τάσεις αυτοκαταστροφής δηλαδή. Αυτό που ξέρω είναι πως δεν θέλω να το βάλω στα πόδια στην πρώτη δυσκολία. Για μένα, όχι για κάποιον άλλον. Εξάλλου είναι κάτι προσωρινό, έχω άλλους στόχους για τη ζωή μου ;)

Ανώνυμος είπε...

Άσχετο, αλλά το quote από το Blade Runner στο blog είναι πολλά λεφτά. Και η φωτογραφία δεν πάει πίσω... μου θυμίζει ένα πολύ όμορφο μέρος.

But, I digress.

Haris είπε...

Εύκολα αναβάλει την ζωή του κάποιος. Το δύσκολο είναι να την αρπάξει και να την βάλει κάτω...

Starlight είπε...

@daskalos
Χαίρομαι που σ΄αρέσει!Εμένα ότι έχει μέσα βροχή μ΄αρέσει τρελά.

@haris

Έχεις δίκιο,εύκολα μπορεί κανείς να ξεχαστεί κ να αναβάλει τη ζωή του. Στην περίπτωση μου όμως απλά δεν έχω ακόμη όλα τα εφόδια για να πετύχω τους στόχους μου. Γι΄αυτό παλεύω! Εξάλλου είναι καλές και οι εμπειρίες και τα μαθήματα που παίρνεις από το οτιδήποτε κάνεις.

Haris είπε...

Πολύ σωστά. Αλλά απ' ότι βλέπω έχεις την ίδια μεμένα περίπου ηλικία. Για αυτό και η τόση αναζήτηση...

Ανώνυμος είπε...

Αν ο κόσμος ήταν φτιαγμένος σωστά θα έβρεχε κάθε μέρα... Έστω και για λίγο, για να μπορούμε να συνεχίζουμε εμείς που τό'χουμε ανάγκη.

tzonakos είπε...

Πόσες φορές δεν ζητάμε μια βουβή αγκαλιά και δεν την έχουμε, πόσες άλλες φορές ξέρουμε οτι ουτε μια αγκαλιά δεν θα μας έκανε να είμαστε καλά και πόσες φορές ενα μικρό πραγματάκι - όπως το mp3όφωνο - μας φαίνεται ο κόσμος όλος.
Την καλημέρα μου σε βρήκα κι είπα να μπώ :)

aggelika είπε...

η δικιά μου είναι ανοιχτή αν θες...

Starlight είπε...

@haris
Πολύ αναζήτηση άσε!

@daskalos
Πες τα , Πες τα!

@tzonakos
Καλώς ήρθες!!
Πόσο δίκιο έχεις.. Μάλλον τελικά όλοι τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους φόβους έχουμε..

@Aggelika
Ευχαριστώ στ΄αλήθεια και μόνο που το έγραψες..:)