27 Μαρτίου, 2007

Δύσκολοι Αποχωρισμοί... Η ζωή μου


"Όλη η ζωή μου καλώς ήρθες και αντίο.." Όμορφος στίχος.. Κρίμα που δεν τον ήξερα πιο πριν..θα ταυτιζόμουν.
Τα τελευταία δυο χρόνια έτσι ακριβώς ήταν η ζωή μου. Καλώς ήρθες και αντίο.. Εγώ το επέλεξα θα πει κανείς. Δεν ήξερα όμως.. Δεν ήξερα πως δεν είμαι εγώ γι΄αυτά.
Δεν τις αντέχω τις αποστάσεις, τις μισώ. Σιχαίνομαι τους αποχωρισμούς και τα αντίο. Μισώ τα λεωφορεία και τα τρένα και τα πλοία. Μισώ και τις βαλίτσες ακόμη. Όχι δεν είμαι τρελή, απλά ευαίσθητη μάλλον.
Στην αρχή ήταν μόνο η οικογένεια μου που αποχωριζόμουν. Δεν ήταν φοβερό, έτσι γίνεται με τα παιδιά. Φεύγουν και έρχονται ξανά. Καλωσορίσματα και χαρές και γέλια και μετά βουρκωμένα μάτια και λύπη. Μου περνούσε μόλις γύριζα, στην "αδερφούλα" μου στους φίλους μου, στην ξενοιασιά μου.

Μετά όμως, ήρθε εκείνος στη ζωή μου από μακριά. Και δώσ' του καινούργια ταξίδια. Ώρες ατέλειωτες σε λεωφορεία, σε πλοία, σε δρόμους και μέρη άγνωστα. Η χαρά της συνάντησης έσβηνε την κούραση, έσβηνε την λύπη της απουσίας, έσβηνε ακόμη και το φόβο του αποχωρισμού καμιά φορά. Μα κράταγε τόσο λίγο..
Δεν είχαμε χρόνο ποτέ. Κοίταγα το ρολόι με την ελπίδα να σταματήσει, μα δεν σταμάταγε.. Και μετά αντίο. Και δάκρυα και φόβος και ταξίδια που ΄μοιάζαν ατελείωτα. Και μετά νοσταλγία... Πέρναγε πολύς καιρός από το ένα ταξίδι στο άλλο, και είχαμε όλο και λιγότερο χρόνο. Έτσι έμεινε μόνο το αντίο.. και κλάματα.. και λύπη απέραντη..
Έχω τόσα να θυμάμαι και να χαίρομαι και τον ευχαριστώ γι΄αυτό. Υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν θα άλλαζα και δεν θα έσβηνα με τίποτα. Και νομίζω πως κ αν ακόμη γύριζα πίσω το ίδιο θα έκανα.
Μα τους αποχωρισμούς τους μίσησα και τα λεωφορεία και τα πλοία και οτιδήποτε παίρνει ότι αγαπάς μακριά...

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όπως έχω ξαναπεί και στο παρελθόν και θα ξαναπώ πολλές φορές και στο μέλλον, ένα μονάχα είναι σίγουρο.

There is NEVER enough time...

Απλά πρέπει να αξιοποιούμε αυτόν που έχουμε όπως θεωρούμε καλύτερα.

ocsoul είπε...

"Όλη η ζωή μου αναμνήσεις και εικόνες" με αυτόν το στίχο να ταυτιστείς και να ξεχάσεις τους αποχωρισμούς, τις βαλίτσες και τα πλοία που μισείς. Θυμήσου μόνο τα καλά και σου υπόσχομαι πως μια μέρα θα βρείς το δικό σου λιμάνι και θα μείνεις για πάντα εκεί και δε θα μισεις τίποτα πια, γιατί θα τα έχεις όλα :)
:**

Starlight είπε...

@nam3l3ss
Ίσως όταν το καταφέρουμε αυτό να είμαστε όλοι ευτυχίσμένοι. Ως τότε εγώ θα φοβάμαι τα αντίο..

@ocsoul
Αυτό θα κάνω καλή μου. Και ίσως όταν αρχίσω να χρησιμοποιώ τα πλόια μόνο για διακοπές να τα αγαπήσω ξανα! Ευχαριστώ πολύ πολύ! :***

tk είπε...

6 μήνες Πάτρα-Σαλονίκη και μετά 18 μήνες Πάτρα-Αλεξανδρούπολη...

Αν σε κάνει να αισθάνεσαι λίγο καλύτερα...

Δεν μετανιώνω για τίποτα...

Starlight είπε...

@morfeas

Καθόλου καλύτερα,πονάω και μόνο που το σκέφτομαι.Ουτέ κ εγώ μετανιώνω αν κ δεν νομίζω να το ξαναέκανα ποτέ!

Ανώνυμος είπε...

Νιώθω τις λέξεις να κοχλάζουν μέσα μου..

"..Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ'αλλού φερμένο

Δέν τ'αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ'ακούς

Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα."
Ο.Ελύτης - "Μονόγραμμα"

Τα γράμματα, μαύρα κάγκελα της ψυχής φυλακίζουν καθετί αληθινό..
Συγνώμη.. συγνώμη που σε πλήγωσα σιωπή..

Starlight είπε...

Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ'αλλού φερμένο

Δέν τ'αντέχουν οι άνθρωποι..

Πόσο αληθινό..?

Ευχαριστώ που μοιράζεσαι κάποιες από τις σκέψεις σου εδώ:)