10 Σεπτεμβρίου, 2010

Της απελπισίας Νεράιδα

Κάθε μέρα απελπίζομαι και λίγο περισσότερο..

Κάθε μέρα σηκώνομαι με το κεφάλι ψηλά και κάθε βράδυ κοιμάμαι με δάκρυα στα μάτια..

Όταν οι ισορροπίες σου είναι τόσο λεπτές όλα είναι μεγάλα.. ακόμη κ αν ξέρεις πως δεν είσαι μόνος.. Και είναι πολύ να χάνεις κάθε μέρα και λίγο από τον εαυτό σου, λίγο από την πίστη σου, λίγο από τη δύναμη σου, λίγο ή πολύ από την πίστη σε όσα έμαθες ή όσα μπορείς να κάνεις. Και κάθε μέρα γίνεσαι και λίγο πιο μικρός, λίγο πιο άδειος.

Όταν έχεις ανάγκη λίγη εμπιστοσύνη είναι πολύ να βρίσκεις παντού πόρτες κλειστές. Είναι πολύ να χάνεις (ή να φοβάσαι μη χάσεις) και λίγο από την πίστη των ανθρώπων που αγαπάς κάθε μέρα..

Απελπίζομαι.. Κάθε φορά λίγο πριν συμβεί κάτι ακόμη, μικρό που θα φαίνεται μεγάλο ή πιο μεγάλο λέω πως δεν θ αντέξω άλλο. Και κάθε φορά αντέχω.. Ως πότε όμως? Και γιατί πρέπει εγώ πάντα να αντέχω?

Ήταν ωραία όταν ήμουν "της μελαγχολίας παιδί'.. Είναι όμορφη και γλυκιά η μελαγχολία.. μα τώρα έχω γίνει "της απελπισίας νεράιδα" και πονάει αυτό κ εμένα και δυστυχώς και τους γύρω μου..

Της μελαγχολίας παιδί
Της απελπισίας νεράιδα
Που ποτέ δεν μεγάλωσε και δεν είχε κέφια.

2 σχόλια:

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

κοριτσακι μου ποσο καταλαβαινω αυτα που γραφεις!
αυτα που αισθανεσαι...

ειναι πολυ...δεν εχεις αδικο...ειναι πραγματικα πολυ...

ομως δεν εισαι της απελπισιας νεραιδα...καμια νεραιδα δεν ειναι της απελπισιας...
εχεις φτερακια εκει πισω το ξερεις...ισως να ειναι πληγωμενα τωρα αλλα υπαρχουν ακομα και περιμενουν να σε κανουν να πεταξεις και παλι...

μονοι μας κοριτσακι μου γλυκο χρειαζεται να προσπαθησουμε να βγουμε απο τον βουρκο που δημιουργειται διπλα μας...μεσα μας...
κι υστερα θα δεις πως και παλι θα πεταξεις...

στο υποσχομαι...
και ειναι νεραιδενια υποσχεση!

σε φιλω με αγαπη πολυ!!!
και μια μεγαλη αγκαλια για το λιγο που γινεται πολυ...μπορω να το χωρεσω!

Starlight είπε...

Αχ μικρή μου.. Σ ευχαριστώ για τα λόγια σου.. πάντα μου δίνουν δύναμη..

Ίσως δεν είμαι τελικά νεράιδα της απελπισίας.. απογοητεύομαι ναι.. μα όχι δεν θ απελπιστώ!

Όσο για το αν μόνοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε ναι.. μόνοι μας θα βγούμε από το σκοτάδι, όμως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να βάλουν ένα χεράκι.. Αυτό κατάλαβα αυτές τις μέρες και χαμογελάω αισιόδοξα.. Ελπίζω να κρατήσει αυτή τη φορά!

Σ ευχαριστώ και πάλι που μπαίνεις στον κόπο να περνάς κ ν αφήνεις τα γλυκά σου λόγια!

Σε φιλώ με αγάπη κ εύχομαι να πετάξεις κ εσύ γρήγορα.. Εξάλλου εσύ είσαι πραγματική νεράιδα! ;)