Μετρώντας αντίστροφα για το τέλος της φοιτητικής μου ζωής στον Πειραιά, και τη μετακόμιση πλέον στο παλιό καλό και γνώριμο ευτυχώς Ηράκλειο υπάρχει ένα τραγούδι που έρχεται να συμπληρώσει τη μελαγχολική (ω τι έκπληξη!) διάθεση των ημερών.
"Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δικιά σου μελαγχολία
Κι έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ΄αφήσεις."
Δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω με ποιους θα πάω και ποιους και τι θ' αφήσω. Τελικά όμως πήρα την απόφαση μου και σε δύο μέρες το πλοίο θα με πάει σ΄αυτήν.
Καινούργιο ταξίδι, καινούργια ζωή, καινούργιοι άνθρωποι αλλά και αναμνήσεις και νοσταλγία. Άνθρωποι που αγάπησα, φίλοι και όνειρα που αποχαιρετώ μα δεν ξεχνώ.
Οι παλιοί μας φίλοι-Διονύσης Σαββόπουλος
Μη, μην το πεις
οι παλιοί μας φίλοι
μην το πεις
για πάντα φύγαν.
Μη, το μαθα πια
τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια
για πάντα φύγαν.
Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.
Όμορφη είναι αυτή η στιγμή, να το ξαναπώ
όμορφη να σας μιλήσω
βλέπω πυρκαγιές
πάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας.
Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.
YΓ1. Τελευταία μέρα στο πρώτο μου σπιτάκι. Θα μου λείψει..
ΥΓ2. Picture winter_story_by_nayein in DeviantART
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου