Ένα βράδυ Σαββάτου σαν όλα τα βράδια του Σαββάτου που πέρασαν ποτέ.
Κάποιοι θα βγουν, κάποιοι θα μείνουν σπίτι, μερικοί θα διασκεδάσουν, μερικοί θα ερωτευτούν, μερικοί θα περάσουν όμορφα και μερικοί όχι.
Κάποιοι άλλοι θα συνεχισούν με τον ίδιο ρυθμό της Παρασκευής και της Πέμπτης και κάθε άλλης μέρας. Τϊποτα δεν θα αλλάξει γι΄αυτούς.
Σ΄ αυτούς τους τελευταίους ανήκω κ εγώ. Ένα βράδυ Σαββάτου που αναρωτιέμαι πως και γιατί όπως και κάθε άλλη μέρα. Ένα βράδυ Σαββάτου που με πρόσταξε να γυρίσω πίσω, να αντικρύσω αυτό που αποφεύγω για να καταλάβω πως δεν υπάρχει καμιά ελπίδα πια...
Απόψε θέλω να ζητήσω μια χάρη. Αν έχετε αδέρφια, χαρίστε τους μια αγκαλιά, μια τεράστια αγκαλιά χωρίς πως και γιατί. Δώστε τους κ ένα φιλί κ πείτε τους πως τους αγαπάτε κ ας είστε σίγουροι πως το ξέρουν.
Ότι κ αν κάνετε απόψε ή αύριο ή κάθε άλλη μέρα, ότι κ αν νιώθετε μην ξεχάσετε ποτέ πόσο μα πόσο τυχεροί είστε που μπορείτε να κάνετε κάτι τόσο απλό και τόσο μεγαλείωδες ταυτόχρονα...
Βράδυ Σαββάτου
Βράδυ Σαββάτου κι εσύ ‘σαι κάπου
άραγε πού να βρίσκεσαι για τι να λες
περνάει ο χρόνος βαρύς και μόνος
κι όλες τις σκέψεις μου για σένα δεν τις θες
Βράδυ Σαββάτου ζω στη σκιά του
και ξενυχτάω στα λιμάνια στους σταθμούς
βράδυ Σαββάτου στην ερημιά του
σου τραγουδάω πού να είσαι δεν ακούς
ʼδεια η πόλη πού πήγαν όλοι
κι όλοι ‘σαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις
άδεια η πόλη τι γίναν όλοι
αν με θυμάσαι στην υγειά μου κάτι πιες
Βράδυ Σαββάτου κι η μοναξιά του
να με γυρίζει σαν σκυλί στις γειτονιές
βράδυ Σαββάτου κι η συννεφιά του
να με τυλίγει από παντού χωρίς να φταις