Angel Eyes

Έψαχνα τους στίχους από άσχετο τραγούδι, κομμάτι του soundtrack του Romeo+Juliet. Δεν θυμάμαι να σας το έχει ξαναπεί αλλά έχω κολλήσει τελευταία με τα soundtracks. To "whatever (I had a Dream)" έψαχνα εγώ, οι στίχοι του"Αngel Eyes" εμφανίστηκαν. Πως και τι μη με ρωτάτε, μάλλον το διαδίκτυο συνωμότησε για να πέσω πάνω σ΄αυτό το συγκεκριμένο τραγούδι.

Το "Angel Eyes" είναι κομμάτι των "Buzz Poets". Δεν τους είχα ξανακούσει και ως τώρα δεν έχω βρει ούτε και το τραγούδι πουθενά. Δεν έχει σημασία, μπορεί ακουστικά να μη μου αρέσει καν. Αυτό που έχει σημασία είναι οι στίχοι του κομματιού αυτού που στην κυριολεξία με βρήκαν αντί να τους βρώ εγώ όπως συνήθως. Angel Eyes λοιπόν, γραμμένο όπως έμαθα ψάχνοντας, για τον τραγουδιστή των "Distorted Penguins" Magic Dave Mussen που έχει φύγει από αυτόν τον κόσμο και αν κ εγώ δεν τον ήξερα για κάποιους ήταν και είναι σημαντικός.

Όπως σημαντικός ήταν και είναι για μένα αυτός στον οποίο αφιερώνω αυτούς τους στίχους μαζί με την αγάπη μου για τώρα και για πάντα. " I throw my hands up to the sky and I miss your angel eyes" Είσαι εδώ, πάντα θα είσαι και αυτό το τραγούδι είναι σαν να γράφτηκε για σένα.. Να προσέχεις και να με σκέφτεσαι καμιά φορά..

Angel Eyes-Buzz Poets

He walked the earth above the ground
His smile as wide as painted skies
Blue skies
His blue skies
And all the creatures heard the sound
The night, this child
Like angel learned to fly
In blue skies

And all I ask is why little angels have to fly
And the stars they hide his angel eyes
I throw my hands up to the sky and I miss his angel eyes
He sings to me don't cry

Since heaven called his name
Nothing will be the same as us together, together
They say legends never die
And so, my friends, this angel lives forever, forever

And all I ask is why little angels have to fly
And the stars they hide his angel eyes
I throw my hands up to the sky and I miss his angel eyes
He sings to me don't cry

I sing, I scream
I need to hear a new sound
A star has fallen
Think I hear him calling

(guitar solo)

Since the day I heard the news
My soul is melting cause my heart is burning, burning

He was just a child with the sun inside his smile
In innocent skies angels fly
I see an angel in the sky
And I miss his angel eyes
But he sings to me don't cry

update: To βρήκα τελικά και το άκουσα στη σελίδα του συγκροτήματος (κλικ για να το ακούσετε). Ωραίο είναι και ακουστικά ζεστό και μέσα από την καρδιά..

To μπαρ τo ναυάγιο

Πρέπει να ήμουν γύρω στα 5 όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι. Μεγάλο σουξέ της εποχής έπαιζε σε όλα τα ραδιόφωνα. Ο αδερφός μου ήταν μωρό τοτέ...Θυμάμαι να το τραγουδάω στο παλιό παλιό μας αυτοκίνητο ενώ πηγαίναμε κάπου όλοι μαζί. Ίσως και να μην έγινε έτσι αλλά τι σημασία έχει? Εγώ έτσι θυμάμαι...

Το τραγουδούσα κ σε άσχετες ώρες αν κ θυμόμουν μόνο πως " καθότανε στο διπλανό σκαμπό". Εκείνη την εποχή "μπαίναμε κ στον υδροχόο κ ανάβαμε φωτιές" αν θυμάστε.. Ωραίες εποχές, ωράιο, πολύ ωραίο και το τραγούδι, χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου σαν ανάμνηση. Πέρασαν πολλά χρονία από τότε, σχεδόν 15 όταν το ανακάλυψα τυχαία σ' ένα φόρουμ. Η παλιά αγάπη ξαναγεννήθηκε.

Έβαλα να το ακούσουν και οι γονείς μου που το χάρηκαν σαν να ταν πάλι η πρώτη τους εκείνη νιότη. Το έβαλα και στον αδερφό που δεν το θυμόταν βέβαια. Πέρυσι την πρωτοχρονιά, την τελευταία που είμασταν κ όλοι μαζί, το έβαλα ξανά κατόπιν αιτήσεως του μπαμπά μου. Ο αδερφός μου γκρίνιαξε, ακούσαμε διάφορα και τελικά περάσαμε όμορφα εκείνο το βράδυ.

Το έβαλα ξανά μόνη μου απόψε για να συνοδεύσει τη μπεκρουλιάρικη διάθεση μου. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως αν μου άρεσε λίγο περισσότερο το αλκοολ θα ήμουν αλκοολική. Ευτυχώς δεν μου αρέσει κ έτσι δεν μπορώ εύκολα να ενδώσω στη γλυκιά του ζάλη. Εκείνη τη ζάλη που μαζί με το τραγούδι της φοβερής και τρομερής Αρλέτας, μου ξύπνησαν πάλι αναμνήσεις που δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να θυμάμαι ή να ξεχνάω.

So here it goes...

Το μπαρ το ναυάγιο-Αρλέτα

Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο

Βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο

καθότανε στο διπλανό σκαμπό | 2x

Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό | 2x

Του λέω παππούλη τι ζητάς εδώ

Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό

μου λέει, τέκνον κάνεις μέγα λάθος | 2x
εδώ είναι ο πόνος των ανθρώπων και το πάθος | 2x

Κοίταξε γύρω σου τρελούς και μεθυσμένους

(μου λέει εγώ τους αγαπάω) τους κολασμένους

αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις | 2x

Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις | 2x

Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο

Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο

καθότανε στο διπλανό σκαμπό

Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό

καθότανε στο διπλανό σκαμπό

Στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό

Τοπίο στην ομίχλη

Τοπίο στην Ομίχλη. Σκηνή 1η:


Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τοπίο τυλιγμένο στην ομίχλη,σε μια πόλη, μεσαιωνική ίσως, μελαγχολική με μικρά καφέ κ μαγαζιά με χειροποίητες βιτρίνες.
Φαντάζομαι να περπατώ σ ένα ήσυχο δρόμο , χαμένο σε λευκά πέπλα, βρεγμένο από τις σποραδικές μπόρες και από δάκρυα ίσως. Θα ναι λίγη ώρα πριν πέσει για τα καλά η νυχτά, τότε που ο ουρανός έχει το πιο βαθύ του μπλέ πίσω από τα μαύρα σύννεφα.
Από τα καφέ θα ακούγεται μουσική, και οι περαστικοί θα τρέχουν βιαστικά τυλιγμένοι σε παλτό για να προφυλαχθούν από το κρύο.
Μονό εγώ θα περπατώ αργά. Νοχελικά σχεδόν, χωρίς να με νοιάζει για πρώτη φορά τίποτα άλλο παρά το τέλος του δρόμου. Χωρίς προορισμό, χωρίς να περιμένω κάποιον ή κατι μα και χωρίς να με περιμένει κανείς.
Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τέτοιο τοπίο. Να πάρω μια βαθιά ανάσα και να τη νιώσει ολόκληρη η ύπαρξη μου. Η πληγωμένη μου ύπαρξη.
Κ όταν κουραστώ θα χωθώ σ ένα από τα καφέ της για να ζεστάνω μ΄ένα ρόφημα καυτό την παγωμένη μου καρδιά. Την παγωμένη μου ζωή.
Και θ΄αρχίσει να βρέχει τότε ασταμάτητα μέχρι να ξημερώσει και τότε θα μυρίζει βροχή και θα ναι μια καλύτερη μέρα. "When we ll wake up some morning rain, will wash away our pain"


Τοπίο στην ομίχλη. Σκηνή 2η:


Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τοπίο στην ομίχλη. Σ΄ένα γέρικο δάσος κάπου στο βουνό. Σ΄ένα φιλόξενο χωριουδάκι με πέτρινα σπίτια και πέτρινους δρόμους. Θα μυρίζει καμμένο πεύκο, από τη φωτιά στα τζάκια και οι περαστικοί θα περπατάνε νοχελικά και θα χαιρετάνε εγκάρδια.
Δεν θα έχει πέσει ακόμη ο ήλιος και τα σύννεφα θα ετοιμάζονται για μπόρα ή για χιόνι ίσως. Κ η ομίχλη θα αγκαλίαζει τα πάντα και θα κάνει τα παιδιά να προσπαθούν χαρούμενα να την πιάσουν. Μα εκείνη θα ξεφεύγει σαν άπιαστο όνειρο.
Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τέτοιο μέρος και να περπατώ με άδειο μυαλό και τα χέρια ανοιχτά για να αγκαλιάσω ολόκληρο τον κόσμο, και θα πλάθω ιστορίες τότε για ξωτικά και νεραίδες στην άκρη του δάσους, για κόσμους ευτυχισμένους.
Κ όταν κουραστώ, θα χωθώ σ΄ένα φιλόξενο δωμάτιο με τζάκι και θα ζεστάνω την ψυχή μου στη φωτιά. Θ΄αρχίσει τότε να χιονίζει και την επόμενη μέρα όλα θα ναι λευκά.
"Deep beneath the cover of another perfect wonder ,Where it's so white as snow"


Τοπίο στην ομίχλη. Σκηνή 3η και τελευταία:


Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τοπίο στην ομίχλη, σε ένα μέρος που όλοι οι δρόμοι θα οδηγούν στη θάλασσα. Ίσως ένα μικρό λιμάνι, ή μια αποβάθρα. Ίσως απλά ένας παραλιακός δρόμος. Θα χει νυχτώσει για τα καλά κ το μόνο που θα θυμίζει τη μανιασμένη μπόρα θα ναι η ομίχλη πάνω από τους δρόμους και τα σκοτεινά σχεδόν μαύρα νερά. Αυτοκίνητα θα περνούν και άνθρωποι θα ναι μαζεμένοι σε παρέες σε σπίτια και μαγαζιά. Τα μικρά πλοία θα κουνιούνται στα νερά και κάποιοι φαίνεται να αγκαλιάζονται πίσω από τα τζάμια.
Ονειρεύομαι να χαθώ σ΄ένα τέτοιο μέρος και να περπατώ γρήγορα γιατί το κρύο είναι τσουχτερό και εγώ ήδη παγωμένη. Δεν θα σκέφτομαι μα θα μετράω τα βήματα μου ως το φάρο.
Κ όταν κουραστώ θα καθίσω στην άκρη της αποβάθρας, και θα ζεσταθώ σε μια ζεστή αγκαλία από κάποιον ή κάποια αγαπημένη που θα ναι εκεί μόνο για να μ΄αγκαλιάσει. Και τότε θ΄αρχίσει να καθαρίζει ο ουρανός και λίγο πριν ξημερώσει θα καθρεφτιστούν καθαρά όλα τ΄αστέρια στα παγωμένα νερά. Κ θα ναι όλα πιο ήρεμα. "Ad Astra Per Aspera"


(Απο μικρή η βρόχη -και γενικά ο χειμωνιάτικος καιρός-και η θάλασσα ήταν τα δυο πράγματα που μ έκαναν να ηρεμώ. Τώρα τέλευταια στη λίστα προστέθηκε και η ομίχλη για ένα απροσδιόριστο λόγο. Επειδή λοιπόν δεν πρόκειται να ζήσω καμία από τις παραπάνω σκηνές, όχι άμεσα τουλάχιστον είπα να τις περιγράψω. Είναι κ εξεταστική και κάτι πρέπει να κάνω για να μη διαβάζω :P Mη με παρεξηγείτε αλλά είχα την ανάγκη κάπως να ηρεμήσω...)

Αφιερωμένο

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω, έχω φίλο τον ήλιο Θεό....