Πτώση

Θέλω σήμερα να μιλήσω αλλά και να μείνω βουβή. Έχω τόσα να πω, και παράλληλα τίποτα. Θέλω να φωνάξω και την ίδια στιγμή να χαμηλώσω το βλέμμα και να χαθώ σε σκέψεις.

Παλεύω να σταθώ στα πόδια μου τον τελευταίο καιρό. Μα τρέμουν σαν να κάνω τα πρώτα μου βήματα. Μοιάζω χαρούμενη σ΄αυτούς που δεν με ξέρουν καλά αλλά και στους υπόλοιπους. Γελάω πολύ και κάνω πλάκα. Βρήκα τον εαυτό μου νιώθω ώρες ώρες μα φτάνει μια σκέψη, μια στιγμή, ένα τραγούδι, μια εικόνα για να συνεχιστεί η πτώση μου. Κ μ έσπρωξαν σ΄ αυτό το νοητό γκρεμό και εγώ δεν βρίσκω δύναμη να πιαστώ από κάπου και να σταματήσω να πέφτω.

Είπα θα βάλω τάξη στη ζωή μου. Πήρα αποφάσεις ριζικές. Έκανα θυσίες. Ελπίζω πως όλα θα πάρουν τελικά το δρόμο τους. Μα νιώθω ακόμη να πέφτω. Και είναι ελεύθερη και κρύα και αχαλίνωτη η πτώση που λέει και ένα τραγούδι αγαπημένο.

Τι είναι λάθος και τι σωστό? Είναι σωστό να μένεις πίσω? Να προχωράς σε άγνωστα μέρη, όταν στα γνωστά έχεις φάει τα μούτρα σου? Κ εκείνα τα γνωστά μέρη που τόσο σε πλήγωσαν γιατί επιμένεις να θες να τα επισκεφτείς? Γιατί σε νοιάζει να ναι καλά? Γιατί στοιχειώνουν τις σκέψεις σου και τα όνειρα σου? Πέφτω ακόμη.. Κανείς δεν πρέπει να το μάθει..

Μήπως τρελαίνομαι? Θέλω να πατήσω το διακόπτη και να σταματήσω να σκέφτομαι. Να ζω μόνο. Χωρίς καταραμένα γιατί και αν. Χωρίς εξήγηση για το κάθε τι. Θέλω να βγω από το γκρεμό που μ έσπρωξαν.. ναι μ΄έσπρωξαν. Εντάξει στάθηκα στην άκρη.. άλλη φορά θα προσέχω. Να πάλι το κάνω.. Πάλι ζυγίζω τα πάντα. Ο διακόπτης μου χάλασε. Όχι όχι δεν είχα ποτέ διακόπτη. Έτσι μ έφτιαξαν. Να τα υπολογίζω όλα και στο τέλος να πέφτω.

Τις φωνές από τα λάθη κάποιος πρέπει να φιμώσει, και είναι ελεύθερη και κρύα και αχαλίνωτη η πτώση.. συνεχίζει το ίδιο αγαπημένο τραγούδι.

Ναι.. κάντε τα λάθη να σωπάσουν.Και τις αναμνήσεις. Όλα. Κάντε τα να σωπάσουν. Δεν θέλω να θυμάμαι. Δεν θέλω να γκρινιάζω. Θέλω να γελάω και να είμαι ήρεμη. Μόνο αυτό. Αν αυτό σημαίνει να είμαι μόνη μου, ας γίνει έτσι. Όταν είσαι μόνος δεν μπορούν να σε βλάψουν, ούτε να βλάψεις. Και τα δυο είναι το ίδιο επίπονα.Μα τι λέω? Εγώ να μείνω μόνη μου? Μετά θα πέσω μια και καλή σε κατάθλιψη.

Όμως από την πτώση μου μόνη μου πρέπει να σωθώ. Να σταθώ στα πόδια μου και να δείξω τη δύναμη μου.

Αχ.. Άνοιξε τα μάτια σου, μάζεψε κ ένωσε τα κομμάτια σου. Μπορείς ακόμα. Βγές από το ψυχοφθόρο τέλμα κ όρμα.Αναζήτησε το σοκ που θα σε βγάλει από το κώμα.Βάλε σε μια σειρά τα πράγματα μέσ' το κεφάλι σου, ποτέ δεν είναι αργά για να πιστέψεις στις δυνάμεις σου. Εσύ είσαι ο μόνος που μπορέι να σε σώσει. Να δώσει ένα τέλος σ΄ αυτήν την καταραμένη πτώση. Λέει πιο κάτω στο ίδιο αγαπημένο τραγουδάκι...

Έτσι θα γίνει. Ελπίζω μόνο να μην είναι πολύ αργά. Να προλάβω να σταματήσω πριν τσακιστώ εντελώς.

Σας το είπα.. δεν ξέρω τι γίνεται μέσα στο κεφάλι μου σήμερα. Δείχνω χαρούμενη. Είμαι. Δεν είμαι όπως πριν λίγο καιρό. Τι συμβαίνει όμως? Γιατί ουρλίαζουν οι σκέψεις μου? Έγιναν γράμματα και λέξεις χωρίς κανένα νόημα και κανένα σκοπό. Γιατί είναι λυπημένες οι μισές και οι άλλες χαρούμενες?

Πείτε μου πως συμβαίνει κ σ΄εσάς. Πως δεν είναι τρελές μόνο οι δικές μου σκέψεις...

Συγγνώμη αν δεν βγαίνει νόημα από αυτό το Post. Έγραφα ότι μου ερχόταν στο κεφάλι, χωρίς καθόλου να το σκεφτώ και όπως θα καταλάβατε, στο κεφάλι μου γίνεται χαμός.

Να χαμογελάτε πάντα... Ακόμη κι όταν πέφτετε..:)

Το τραγούδι που σας έλεγα: Goin through feat. Ημισκούμπρια & Terror X Crew- H πτώση (Κ να μην σας ξετρελαίνει η Hip Hop αυτό το τραγουδάκι είναι ωραίο. Εξάλλου δεν μπορούσα να μην πω ποιο είναι το τραγουδάκι στους στίχους του οποίου βάσισα όλοκληρο το post!)

Άκουγα την ώρα που σας έγραφα:

Alanis Morissette - Uninvited

Blue October- Into the Ocean

Celine Dion - My Heart Will Go On

Hinder - better than me

Evanescence-Going under



Μην ψάξετε να βρείτε σχέση στο hip hop και τα υπόλοιπα τραγουδάκια. Δεν υπάρχει. Απλά οι αγαπημένες μου μουσικές είναι πάντα από εντελώς διαφορετικά είδη.