Πρέπει να ήμουν γύρω στα 5 όταν πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι. Μεγάλο σουξέ της εποχής έπαιζε σε όλα τα ραδιόφωνα. Ο αδερφός μου ήταν μωρό τοτέ...Θυμάμαι να το τραγουδάω στο παλιό παλιό μας αυτοκίνητο ενώ πηγαίναμε κάπου όλοι μαζί. Ίσως και να μην έγινε έτσι αλλά τι σημασία έχει? Εγώ έτσι θυμάμαι...
Το τραγουδούσα κ σε άσχετες ώρες αν κ θυμόμουν μόνο πως " καθότανε στο διπλανό σκαμπό". Εκείνη την εποχή "μπαίναμε κ στον υδροχόο κ ανάβαμε φωτιές" αν θυμάστε.. Ωραίες εποχές, ωράιο, πολύ ωραίο και το τραγούδι, χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου σαν ανάμνηση. Πέρασαν πολλά χρονία από τότε, σχεδόν 15 όταν το ανακάλυψα τυχαία σ' ένα φόρουμ. Η παλιά αγάπη ξαναγεννήθηκε.
Έβαλα να το ακούσουν και οι γονείς μου που το χάρηκαν σαν να ταν πάλι η πρώτη τους εκείνη νιότη. Το έβαλα και στον αδερφό που δεν το θυμόταν βέβαια. Πέρυσι την πρωτοχρονιά, την τελευταία που είμασταν κ όλοι μαζί, το έβαλα ξανά κατόπιν αιτήσεως του μπαμπά μου. Ο αδερφός μου γκρίνιαξε, ακούσαμε διάφορα και τελικά περάσαμε όμορφα εκείνο το βράδυ.
Το έβαλα ξανά μόνη μου απόψε για να συνοδεύσει τη μπεκρουλιάρικη διάθεση μου. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως αν μου άρεσε λίγο περισσότερο το αλκοολ θα ήμουν αλκοολική. Ευτυχώς δεν μου αρέσει κ έτσι δεν μπορώ εύκολα να ενδώσω στη γλυκιά του ζάλη. Εκείνη τη ζάλη που μαζί με το τραγούδι της φοβερής και τρομερής Αρλέτας, μου ξύπνησαν πάλι αναμνήσεις που δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να θυμάμαι ή να ξεχνάω.
So here it goes...
Το μπαρ το ναυάγιο-Αρλέτα
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ' έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό | 2x
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό | 2xΤου λέω παππούλη τι ζητάς εδώ
Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό
μου λέει, τέκνον κάνεις μέγα λάθος | 2x εδώ είναι ο πόνος των ανθρώπων και το πάθος | 2x
Κοίταξε γύρω σου τρελούς και μεθυσμένους
(μου λέει εγώ τους αγαπάω) τους κολασμένους
αν θες ν' αγιάσεις πρέπει ν' αμαρτήσεις | 2x
Ε κι αν προλάβεις, ας μετανοήσεις | 2x
Προχθές αργά στο μπαρ το ναυάγιο
Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό
καθότανε στο διπλανό σκαμπό
Στο τέλος πλήρωσε και το λογαριασμό
2 σχόλια:
Εμένα μου θυμίζει το ναυάγιο στο χωριό μου: Ναυάγιο-Επανομή.
Είναι ωραίο οι ήχοι, οι μυρουδιές και οι εικόνες να σου φέρνουν παιδικές αναμνήσεις στο νου. Είναι σα να ξαναβρίσκεις την παιδική σου αθωότητα κάπως...
Τι ωραία παραλία! Κρίμα να είναι εκεί το πλοίο αν κ φαντάζομαι θα ναι σαν σήμα κατατεθέν πια ε?
Ωραίο είναι, υπέροχο! Απλά σε ορισμένες περιπτώσεις όπως στη δικιά μου, είναι κ λίγο επίπονο.. Ευχαριστώ που πέρασες:)
Δημοσίευση σχολίου