Το βαλς των χαμένων ονείρων

Ωραία που ήταν τότε.. Ξένοιαστα και μαγικά , και ταξιδιάρικα και αγαπημένα. Τότε που ξαπλώναμε στο χώμα και βλέπαμε το μέλλον χαρούμενο. Τότε που κάναμε όνειρα γι΄αυτά που λαχταρούσε το παιδικό μας μυαλό. Που δίναμε υποσχέσεις ο ένας στον άλλο για πάντα. Που μαλώναμε για πλάκα ή στ΄αλήθεια. Ωραία που ήταν τότε που είχαμε ο ένας τον άλλο. Που είχα εσένα.. Τότε που μοιραζόμασταν τα παιχνίδια και τη ζωή μας. Που ήταν ο κόσμος πιο φωτεινός, και ο ήλιος ζέσταινε την ψυχή μας.Τότε που το κρύο μας στρίμωχνε στο δωμάτιο με τη σόμπα και τα προβλήματα ήταν μόνο μαθηματικά.Ωραία που ήταν... όταν ήμασταν παιδιά..